Zmiany właściwości miedzi chromowo-cyrkonowej po obróbce cieplnej

Po starzeniu w roztworze drobne czarne osady są gęsto rozmieszczone na granicach ziarenmiedź chromowo-cyrkonowa, aw ziarnie jest również rozproszonych wiele małych czarnych osadów o wielkości około kilku mikronów.Wraz ze spadkiem temperatury krzywa zbliża się do strony miedzi, a jej rozpuszczalność wynosi zaledwie 0,03% w temperaturze 400°C.W tym czasie cząstki związku miedziowo-cyrkonowego wytrącają się w stałym roztworze.Dlatego chrom o sześciennej strukturze centrowanej na ciele, chrom o ciasno upakowanej strukturze sześciokątnej i miedź o sześciennej strukturze centrowanej na twarzy są prawie niemieszalne w temperaturze pokojowej, ale miedź i chrom nie mogą tworzyć związków, podczas gdy miedź i cyrkon mogą tworzyć różne fazy złożone.Chrom i cyrkon mogą również tworzyć różne fazy złożone.Po obróbce cieplnej matrycą miedzi chromowo-cyrkonowej jest miedź, a fazą wytrącania jest związek międzymetaliczny fazy Cr i chromu.
Wytrzymałość na rozciąganie, granica plastyczności i twardość chromu-cyrkonu-miedzi po obróbce cieplnej są zwiększone, a wydłużenie po pęknięciu maleje.Chrom-cyrkon-miedź tworzy przesycony roztwór stały podczas rozpuszczania stałego, a druga faza i związki miedzi są usuwane z roztworu stałego podczas procesu starzenia.Opady, wzmocnienie dyspersji nowej fazy.Druga faza jest rozproszona i rozprowadzona w matrycy, tworząc spójną relację z matrycą.Istnieje duże niedopasowanie na spójnym interfejsie, co powoduje zniekształcenie sieci, co zwiększa energię odkształcenia sprężystego interfejsu faz i poprawia wytrzymałość, twardość i elastyczność stopu..Przewodność elektryczna miedzi chromowo-cyrkonowej po obróbce cieplnej jest wyższa niż przed obróbką cieplną.Zgodnie z teorią złożonego przewodnictwa fazowego roztworu stałego, przewodność elektryczna starzonego metalu jest kontrolowana głównie przez rozpuszczalność ciała stałego w matrycy roztworu stałego.W temperaturze pokojowej rozpuszczalność pierwiastków stopowych w miedzi jest bardzo mała.Podczas procesu starzenia prawie wszystkie pierwiastki stopowe są w sposób ciągły wytrącane z osnowy Cu, a zawartość pierwiastków rozpuszczonych w roztworze stałym stopniowo maleje, aż stały roztwór dąży do uzyskania czystej osnowy miedzianej, poprawiając w ten sposób przewodność elektryczną.