Zmiany właściwości miedzi chromowo-cyrkonowej po obróbce cieplnej

Po starzeniu w roztworze drobne czarne wydzielenia są gęsto rozmieszczone na granicach ziarenchrom, cyrkon, miedź, a w ziarnie rozmieszczonych jest również wiele małych czarnych osadów o wielkości około kilku mikronów.Wraz ze spadkiem temperatury krzywa zbliża się do strony miedzi, a jej rozpuszczalność wynosi tylko 0,03% w temperaturze 400 ° C.W tym czasie w roztworze stałym wytrącają się cząstki związku miedzi i cyrkonu.Dlatego chrom o strukturze sześciennej skupionej wokół ciała, chrom o gęsto upakowanej strukturze sześciokątnej i miedź o strukturze sześciennej skupionej na powierzchni są prawie niemieszalne w temperaturze pokojowej, ale miedź i chrom nie mogą tworzyć związków, podczas gdy miedź i cyrkon mogą tworzyć różne fazy złożone.Chrom i cyrkon mogą również tworzyć różne fazy złożone.Po obróbce cieplnej matrycą miedzi chromowo-cyrkonowej jest miedź, a fazą strącania jest związek międzymetaliczny fazy Cr i chromu.
Wytrzymałość na rozciąganie, granica plastyczności i twardość stali chromowo-cyrkonowo-miedzianej po obróbce cieplnej wzrastają, a wydłużenie po zerwaniu maleje.Chrom-cyrkon-miedź tworzy przesycony roztwór stały podczas rozpuszczania stałego, natomiast druga faza i związki miedzi są usuwane z roztworu stałego podczas procesu starzenia.Opady atmosferyczne, wzmocnienie nowej dyspersji fazowej.Druga faza jest rozproszona i rozprowadzona w matrycy, tworząc spójną relację z matrycą.Na spójnej granicy faz występuje duże niedopasowanie, co powoduje zniekształcenie sieci, co zwiększa energię odkształcenia sprężystego granicy faz oraz poprawia wytrzymałość, twardość i elastyczność stopu..Przewodność elektryczna miedzi chromowo-cyrkonowej po obróbce cieplnej jest wyższa niż przed obróbką cieplną.Zgodnie z teorią przewodnictwa fazy złożonej w roztworze stałym, przewodność elektryczna starzonego metalu jest kontrolowana głównie przez rozpuszczalność w fazie stałej matrycy w roztworze stałym.W temperaturze pokojowej rozpuszczalność pierwiastków stopowych w miedzi jest bardzo mała.Podczas procesu starzenia prawie wszystkie pierwiastki stopowe są w sposób ciągły wytrącane z osnowy Cu, a zawartość pierwiastków rozpuszczonych w roztworze stałym stopniowo maleje, aż roztwór stały będzie miał tendencję do osnowy z czystej miedzi, poprawiając w ten sposób przewodność elektryczną.